جوشکاری فلزات رنگی
جوشکاری فلزات رنگی، یکی از فنون مهم و جذاب در دنیای صنعت و مهندسی فلزات است که توانسته است جایگاه ویژه‌ای را در تولید و اتصال قطعات با سطوح رنگی و تزئینی داشته باشد. فرایند جوشکاری فلزات رنگی، به وسیلهٔ تکنیک‌ها و مهارت‌های خاصی که دارد، اجازه می‌دهد تا قطعات فلزی با رنگ‌ها و طرح‌های مختلف به یکدیگر متصل شوند. در این مطلب از وبسایت فنی پویان به بررسی جوشکاری انواع فلزات رنگی از 0 تا 100 می‌پردازیم.
جوشکاری مس
جوشکاری مس، یکی از مهم‌ترین روش‌های جوشکاری در حوزه جوشکاری فلزات رنگین است. این فرآیند بر مبنای ویژگی‌های استثنایی مس برای هدایت الکتریکی و حرارتی بنا شده است. با توجه به مقاومت بالا در برابر خوردگی و خاصیت هدایت الکتریکی، مس جزو فلزات برجسته به‌شمار می‌رود. روش‌های مختلفی برای جوشکاری مس وجود دارد. یکی از مهم‌ترین روش‌های آن، جوشکاری با گاز است.
در این فرآیند، ورقه‌های مس پس از پاکسازی کامل، با استفاده از گازهایی مانند اکسیژن یا اتوگن، جوشکاری می‌شوند. همچنین، جوشکاری با برق نیز یکی دیگر از روش‌های متداول برای اتصال قطعات مسی است. در این روش، با استفاده از قوس الکتریکی، مس ذوب می‌شود و می‌توان با الکترودها و مواد جوشکاری، مثل سیم جوشکاری، اتصالات مقاوم و پایداری را ایجاد کرد. هر یک از این روش‌ها بسته به نوع کار و نیازهای اتصال، می‌توانند به عنوان گزینه‌های مناسبی برای جوشکاری مس در نظر گرفته شوند.
جوشکاری سرب
جوشکاری سرب نیس جزء یکی از انواع جوشکاری فلزات رنگی به‌شمار می‌رود. برای جوشکاری سرب، معمولاً از گاز هیدروژن بهره می‌برند. این نوع جوشکاری نیازی به گردگیر خاص ندارد، اما سطح فلز باید کاملاً صاف و تمیز شود. با توجه به خاصیت سیال بودن سرب در حالت مذاب، سیم جوش باید بدون هیچگونه ناخالصی باشد. جوشکاری فلزات رنگین مانند سرب نسبت به دیگر جوشکاری‌ها چالش‌برانگیزتر است و مستلزم مهارت و دقت بالایی است.
روش جوش سرب به شدت شبیه به دیگر فرآیندهای جوشکاری فلزات است، با این تفاوت که بدون نیاز به شار انجام می‌شود. در این فرآیند، ورق‌های سرب را با استفاده از شعله به صورت دستی به یکدیگر متصل می‌کنند. در جوشکاری سرب، می‌توان از گازهای مختلفی مانند اکسی استیلن و هیدروژن برای سوخت استفاده کرد. شعله بر روی ناحیه کوچکی تمرکز می‌کند تا سرب را ذوب کرده و قطعات را به هم متصل کند. انتقال این گازها بسیار آسان بوده و این امر آن را به گزینه‌ای مناسب برای جوشکاری سرب تبدیل کرده است.
جوشکاری روی
در گذشته، اتصال قطعات روی با استفاده از لحیم قلع صورت می‌گرفت، اما اکنون این کار به‌وسیله جوشکاری انجام می‌شود. برای جوشکاری روی، استفاده از روان‌ساز ضروری است تا اکسیداسیون در هنگام جوش ایجاد نشود. فرآیند جوشکاری قطعات روی نیازمند سرعت و دقت بالایی است و جوشکار باید با یک شعله ملایم، درز جوش را تمیز و بی‌نقص ایجاد کند. اگر درز جوش خورده بعد از جوشکاری روی، چکش‌زنی شود، ذرات آن کاملاً به هم متصل شده باشند. استفاده از سیم خالص در جوشکاری روی ضروری است تا بهترین نتیجه را به‌دست آورید.
جوشکاری چدن
برای جوش دادن چدن، استفاده از سیم جوش‌های برنجی سخت ضروری است. ابتدا قبل از شروع فرآیند جوشکاری فلزات رنگی مثل چدن، باید قطعات چدنی را به دمایی میان ۲۱۰ تا ۳۰۰ درجه سانتیگراد گرمایش دهید و از گرد جوش‌ویژه‌ای برای چدن استفاده کنید تا قطعات به خوبی به هم جوش بخورند. سیم‌های جوش برنجی که برای جوش دادن چدن به‌کار می‌روند، دارای درصد بالایی مس و کمی نیکل هستند. این سیم‌ها در دمایی حدود ۹۳۰ درجه سانتیگراد ذوب می‌شوند و شما باید عمل ذوب‌کردن آن‌ها را با شعله‌ای ملایم و فشار کم انجام دهید، زیرا شعله بیش از اندازه می‌تواند منجر به خروج گرد جوش و در نتیجه، عدم جوش قطعات چدنی شود.
پس از اتمام فرآیند جوشکاری، قطعات چدنی باید در یک محفظه پر از شن قرار گیرند تا به آرامی خنک شوند؛ در غیر این صورت، احتمال شکستن، ترک خوردن و یا حتی سخت شدن چدن نیز وجود دارد.
جوشکاری برنج
برنج، یکی از آلیاژهای مس با ترکیبی از مس، روی و سرب است. این فلز به دلیل مقاومت بالا در برابر پوسیدگی و زنگ‌زدگی، در محیط‌های مختلف کاربرد بسیاری دارد. جوشکاری برنج اغلب به یک فرایند پیچیده تبدیل می‌شود. هنگام جوشکاری برنج، آلیاژ روی به سرعت اکسید می‌شود و ممکن است محل جوش تیره شود. همچنین، گازهایی که در این فرایند ایجاد می‌شوند، بسیار سمی هستند و باید از تنفس آن‌ها پرهیز شود. سرعت و دقت بسیار بالایی در جوشکاری برنج مورد نیاز است تا اجازه اکسیداسیون سطح جوش دادنده نشود.
این فرآیند نیازمند تخصص و مهارت بسیار بالا است و توسط افراد ماهر انجام می‌شود. جوشکاری برنج می‌تواند با استفاده از گاز یا برق نیز انجام شود. در روش گازی، از سیم‌های جوش مخصوص برنج و گرد جوشکاری استفاده می‌شود تا از اکسیداسیون جلوگیری شود. تنظیم شعله نیازمندی به اکسیژن بیشتر از استیلن دارد. در روش جوشکاری با برق، از الکترودهای گرافیتی یا معمولی استفاده می‌شود و این فرایند با قطب منفی آن انجام می‌شود.
جوشکاری آلومینیوم
جوشکاری آلومینیوم یک فرایند حساس است که متقاضی دقت و دانش بالاست. برای این کار از گاز استیلن و شعله خنثی استفاده می‌شود، همچنین از مواد روان‌ساز برای حفظ و ایجاد شرایط مناسب جوشکاری فلزات رنگی بهره می‌برند. سیم‌های جوشکاری ممکن است آلومینیوم خالص یا آلیاژی از آلومینیوم باشند و دارای قطری بزرگتر از ضخامت قطعات مورد استفاده باید باشند. برای دستیابی به نتیجه بهتر، سطح قطعات آلومینیوم باید کاملاً صیقلی و تمیز شده باشد.
در صورتی که ضخامت ورق‌های آلومینیوم کمتر از ۰.۵ میلی‌متر باشد، می‌توانید به جای استفاده از سیم جوش، کمی لبه‌های آن را خم کنید و از آن به عنوان نقطه جوش استفاده کنید. اما اگر ضخامت ورق بیشتر باشد، حتماً بعد از جوشکاری درزهای جوش‌داده شده را چکش کاری کنید. این عمل باید با ضربات سریع و آرام انجام شود تا جوش بهتری به دست آید و استحکام ورق‌ها حفظ شود.
جوشکاری طلا
موضوع جوشکاری طلا به خاطر حساسیت و ارزش بالای این فلز گرانبها، جنبه‌های مهمی دارد. برای جوشکاری طلا، معمولاً از جریان مستقیم DC استفاده می‌شود که الکترودها به قطب منفی متصل می‌شوند و با جریان متناوب، جوشکاری انجام می‌شود. همچنین، استفاده از جوشکاری فلزات رنگی کند پرسی نیز برای اتصال قطعات طلا ممکن است.
یکی از نکات مهم پس از انجام جوشکاری این فلز ارزشمند، تمیز کردن سطح کار است. استفاده از الکل برای پاکسازی سطح به‌ویژه برای بازگشت قطعات طلا به براقیت قبلی، بسیار ضروری است وبه آن جلوه می‌بخشد.
سخن آخر
جوشکاری فلزات رنگی یک فرایندی است که با استفاده از آن، می‌توان قطعات مختلف فلزی را به هم متصل کرد. هر فلز ویژگی‌های منحصر به فردی دارد و روش‌های جوشکاری برای هر یک از این فلزات متفاوت است. در این مطلب، سعی شد تا تمام روش‌های جوشکاری فلزات رنگی را معرفی کرده و اصول هر یک از این روش‌ها را برای شما دوستان شرح داد.
